Miracım Hak–Esat KORKMAZ

MİRACIM HAK/ “Miracım Hak” adlı bu mektup Nejat Birdoğan tarafından, 2 Temmuz l993’te Madımak can yakımında yitirdiğimiz Koray Kaya’nın ağzından, ölümünün 1.yıldönümünde annesine yazılmıştır.

Miracım Hak, menzil yeni,
“Oğul” diyen dillerdeyim.
Işıdı umut sabahı,
Bir güleç göz parıltısı
Şavkıdı, yırttı geceyi.
Anladım; dost kollardayım…

Biri can mumunu yaktı,
Eğildi, yarama baktı.
Tanıdım, Baba İshak’tı,
Yöneldim hak türküsüne
Gün kızılı, dağ çiçeği,
Su başları yollardayım.

Birisi yıkandı, yundu
Baş eğip samah soyundu.
Birisi, bir dolu sundu
Gelen oğulun aşkına
İçtim, kevser içeceği
Hoşca bir dem hallardayım.

Kan şerbeti ezilende,
Gül derisi yüzülende,
Gözünden bal süzülende
Nesimi’nin can meşhedi
Ölüm dost, buldu gerçeği,
Hırka kefen şallardayım.

Yunus olduk yane yane
Döndük pervane pervane.
“Mansur” olana perva ne?
Sallanır canan zülfünde,
Gül kokar ana pürçeği,
Kına, gümüş tellerdeyim.

Görünce o yangın demim,
Bedreddin çaldı merhemim,
Bir huzura erdi gemim,
Bu yiğitler deryasında
Parlar insan geleceği
Barış, yelken yellerdeyim.

Hak insanın niyazında,
Erenlerin düvazında,
Cevri Emi’min sazında
Sıcak türkü, dost tezene,
Aha, oğul öpüceği,
Yanak yanak ballardayım.

Bir cevap yazın